حاج‌مهدئی، محمود (30 مرداد ۱۳۳۸–28 مهر ۱۳۶۶)، معاون اجرایی قرارگاه صراط‌المستقیم وزارت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
محمود حاج مهدئی در شهر یزد*، در خانواده‌ای متدین و مذهبی متولد شد. پدرش، میرزا محمد، بنا و مادرش، بی‌بی خاتون زِینیا، خانه‌دار بود (اداره ... ). آنان یازده فرزند (نه پسر و دو دختر) داشتند و محمود هفتمین فرزندشان بود (سپاه ... ، برگه ... ). محمود تا هفت‌سالگی قرائت قرآن را در مکتب‌خانه آموخت. دورۀ ابتدایی را در ۱۳۵۰ ش، در مدرسۀ انوشیروان و مقطع راهنمایی را در ۱۳۵۳ ش، در مدرسه محمد طاهری گذراند. دورۀ متوسطه را در دبیرستان دِیهیمی در ۱۳۵۷ ش به پایان رساند و در رشتۀ ریاضی‌وفیزیک دیپلم گرفت؛ سپس، با شرکت در کنکور سراسری، در رشتۀ مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان پذیرفته شد (فرهنگ ... ، ذیل نام؛ دانشگاه ... ) و هم‌زمان با ورود به دانشگاه اصفهان در ۱۳۵۷ ش، به صف مبارزات مردمی بر ضد حکومت پهلوی پیوست و در راه‌پیمایی‌ها، حضوری فعال داشت (تحقیقات ... ، بش).
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عضویت انجمن اسلامی دانشگاه درآمد. در ۱۳۵۹ ش و در پی انقلاب فرهنگی، که به تعطیلی دانشگاه‌ها انجامید، به جهاد سازندگی اصفهان پیوست. مدتی نیز در جهاد سازندگی دهستان پُشتکوه در جنوب غربی استان یزد به خدمت‌رسانی به مردم آن منطقه مشغول شد (همان، بش).
پس از آغاز جنگ عراق بر ضد ایران (31 شهریور ۱۳۵۹) برای دفاع از میهن اسلامی با عضویت در بسیج و در سمت تک‌تیرانداز به منطقۀ عمومی پاوه در استان کرمانشاه رفت. («سردار ... »، ص ۳۹). محمود در ۳۱ فروردین ۱۳۶۰، به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تهران درآمد و دورۀ آموزشی ۴۵ روزۀ نظامی را در پادگان امام حسین(ع) در تهران گذارند (سپاه، گواهی‌نامه ... )؛ سپس، عضو یگان حفاظت از بیت امام خمینی (ره)، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، شد (همان، برگ ... ). مدتی بعد، در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۶۱، با عالیه مقدم ازدواج کرد (اداره).
از دی ۱۳۶۱ با بازگشایی دانشگاه‌ها، برای ادامۀ تحصیل راهی اصفهان شد و در طول تحصیل، با پایگاه بسیج دانشگاه همکاری مؤثر داشت (تحقیقات، بش). در اواخر دورۀ تحصیلش به جبهه بازگشت و در قرارگاه مهندسی ـ رزمی صراط‌المستقیم سپاه به خدمت مشغول شد و در ساخت سد خاکی و پل جدید بهمن‌شیر نقش اساسی داشت (یاوری). در سایۀ همین پشتکار و جدیت، در ۱ اسفند ۱۳۶۴، به سمت معاون اجرایی قرارگاه مهندسی صراط‌المستقیم منصوب شد (سپاه، گواهی خدمت ... ). در مرداد ۱۳۶۵ نیز مقطع کارشناسی را به پایان برد (دانشگاه).
در میانۀ سال ۱۳۶۶ ش سپاه پاسداران عمدۀ قوای خود را برای اجرای سلسله عملیات‌هایی به شمال غربی انتقال داد. محمود نیز به‌منظور پشتیبانی مهندسی از یگان‌های رزم به‌همراه یگان خود به آنجا رفت و سرانجام، در حین انجام مأموریت در ماؤوت، واقع در استان سلیمانیۀ عراق، براثر اصابت گلولۀ توپ به نزدیکی خودروِ حامل وی و واژگونی آن به شهادت رسید و پیکر شهید در گلزار شهدای آرامستان خٌلدِ بَرین* در شهر یزد به خاک سپرده شد (سپاه، گواهی شهادت). برادر همسرش، علی‌محمد مقدم*، هم که در این حادثه همراه او بود، به شهادت رسید. پیش از آن در ۱۶ آذر ۱۳۵۹، برادرش اکبر هم در منطقۀ عمومی هویزه واقع در غرب استان خوزستان به شهادت رسیده بود (فرهنگ، ذیل نام).
از ویژگی‌های بارز اخلاقی شهید می‌توان جدیت در کار، خداترسی، تعهد و تقید به انجام‌دادن وظایف دینی و عبادت نام برد. او پیوسته، به دوستان خود سفارش می‌کرد که همیشه و در همه حال، به یاد خدا باشند. هیچ‌گاه، از کمک به والدینش دریغ نمی‌کرد. کسی را نمی‌رنجانید و با همه به نیکی و مهربانی رفتار می‌کرد (تحقیقات، بش؛ مقدم).
در قسمتی از وصیت‌نامۀ شهید حاج مهدئی این‌گونه آمده است: «از این نظر که بارها شاهد دقت و وسواس شهدای گران‌قدرمان در تنظیم وصیت‌نامه بوده‌ام، تنها توصیه‌ام این است که وصیت‌نامۀ شهدا را مطالعه و جداً عمل نمایید؛ چراکه این مطالب از قلب‌های صاف و پاک الهام گرفته از سرچشمۀ فیض و در لحظات خیلی حساس و روحانی نوشته شده است» (بش).
از او سه دختر باقی است که همگی تحصیلات دانشگاهی دارند. به‌پاس نکوداشت شهید، کوچه و بلواری در شهر یزد به نام وی است (همو).
مآخذ: ادارۀ ثبت‌احوال شهرستان یزد، شناسنامه، سند مورخ ۲۷ دی ۱۳۳۸، سند بش، موجود در اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان یزد؛ تحقیقات منتشرنشدۀ ستاد بزرگداشت شهدای دانشگاه صنعتی اصفهان (زندگی‌نامۀ شهید محمود حاجی مهدئی)، 1380 ش، موجود در همان‌جا؛ حاج‌مهدئی، محمود، وصیت‌نامه، سند بی‌تا، سند بش، موجود در همان‌جا؛ دانشگاه صنعتی اصفهان، گواهی‌نامۀ پایان دورۀ مدرک کارشناسی، سند مورخ ۱۸ مرداد ۱۳۷۵، سند بش، موجود در همان‌جا؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استان یزد، برگ انتقال، سند بی‌تا، سند بش، موجود در همان‌جا؛ همان، برگۀ تحقیقات از خانوادۀ شهید، سند مورخ ۲۱ دی ۱۳۶۶، سند بش، موجود در همان‌جا؛ همان، گواهی خدمت در حفاظت انصارالامام، سند مورخ ۱ خرداد ۱۳۶۱، سند بش، موجود در همان‌جا؛ همان، گواهی شهادت، سند مورخ ۲۷ مهر ۱۳۶۶، سند بش، موجود در همان‌جا؛ همان، گواهی‌نامۀ پایان دورۀ آموزشی، سند مورخ ۳۱ فروردین ۱۳۶۰، سند بش، موجود در همان‌جا؛ «سردار شهید محمود حاج مهدئی»، الغدیریان، یزد: اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان یزد، زمستان ۱۳۹۰ ش، شم ۲۹؛ فرهنگ اعلام شهدا: استان یزد، به کوشش مرکز مطالعات و پژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران: شاهد، ۱۳۹۵ ش؛ مقدم، عالیه (همسر شهید)، مصاحبه با مؤلف، ۳ آبان ۱۳۹۸؛ یاوری، محمدعلی (فرمانده وقت قرارگاه مهندسی صراط‌المستقیم)، مصاحبه با همو، ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹.
/ سید علی قاضی دزفولی/